Behavioural theory

Zastosowanie technik zmiany zachowania w praktyce: Wykorzystanie dostępnych narzędzi

You need to add a widget, row, or prebuilt layout before you’ll see anything here. 🙂

Marta Moreira Marques, NOVA University of Lisbon, Portugalia

 

Techniki zmiany zachowania są podstawą interwencji dotyczacych jego modyfikacji. Niezależnie od tego, czy próbujesz pomóc komuś zwiększyć aktywność fizyczną, rzucić palenie lub lepiej przestrzegać schematu przyjmowania leków, techniki zmiany zachowania są narzędziami do twojej dyspozycji. Popularne techniki obejmują: wyznaczanie celów, samomonitorowanie, dostarczanie informacji o zachowaniu i zarządzanie emocjami.

Wielu profesjonalistów prawdopodobnie stosowało je w praktyce klinicznej, nie nazywając ich w ten sposób. Jednak, aby być maksymalnie skutecznym w pomaganiu klientom lub pacjentom w modyfikacji ich zachowania, techniki powinny być używane w systematyczny i racjonalny sposób (patrz: na przykład wcześniejszy post na tym blogu “Jak wyznaczać cele, które działają“). Stawia to przed zapracowanymi praktykami dwa trudne pytania: (more…)

Communication

Skuteczna komunikacja na temat ryzyka jest czymś więcej niż zmianą zachowań: porozmawiajmy o osobistej ocenie ryzyka

Victoria Woof i David French, Manchester Centre for Health Psychology, University of Manchester, Wielka Brytania

Tradycyjnie w obszarze medycyny i psychologii zdrowia pracownicy opieki zdrowotnej przekazywali pacjentom spersonalizowane informacje o ryzyku wystąpienia choroby w celu jej zapobiegania. Jeśli informowanie o ryzyku ułatwia zmianę zachowań zdrowotnych, może potencjalnie ograniczyć rozwój choroby i wykryć ją w stadium, które można leczyć. Przykładem może być informowanie o ryzyku wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, by promować ćwiczenia fizyczne i poprawę diety, tym samym zmniejszając prawdopodobieństwo wystąpienia choroby. Istnieją jednak inne możliwe cele i efekty, które należy rozważyć przy przekazywaniu informacji o ryzyku choroby. Ponadto cele pracowników służby zdrowia i pacjentów lub członków społeczeństwa nie zawsze muszą być zbieżne. Zidentyfikowano kilka powiązanych celów informowania o ryzyku, w tym ułatwianie podejmowania świadomych wyborów i wywoływanie odpowiednich reakcji afektywnych, a także motywowanie do zmiany zachowań. (more…)

Motivation, Planning, Stress

Utrzymywanie dobrostanu w pracy dzięki jej modyfikowaniu

Janne Kaltiainen i Jari Hakanen, Finnish Institute of Occupational Health, Finlandia

Jakie aspekty mojej pracy są dla mnie motywujące, angażujące i najbardziej korzystne dla mojego samopoczucia? Co mogę zrobić, by było ich więcej?

Gdy pielęgniarka z długim stażem i dużym doświadczeniem zawodowym poczuła się zestresowana, a jednocześnie znudzona rutyną w swojej pracy, zaczęła zadawać sobie powyższe pytania. Odpowiedzi skłoniły ją do podjęcia mentoringu wobec młodszych koleżanek i kolegów, co pomogło jej poczuć się bardziej kompetentną w pracy, pogłębić relacje z innymi, a także ponownie odnaleźć sens w codziennych czynnościach. Ta niewielka zmiana w sposobie wykonywania pracy poprawiła jej dobrostan związany z pracą, a co ważne, nie zaszkodziła ogólnemu funkcjonowaniu i efektywności szpitala. To raczej jej koleżanki i koledzy poczuli się bardziej wspierani, a ogólna atmosfera w pracy uległa poprawie.

(more…)

Public Health, Stakeholders

Budowanie pomostu pomiędzy badaniami behawioralnymi a praktyką w celu poprawy zdrowia

Katherine Brown, University of Hertfordshire, United Kingdom

Treść tego wpisu na blogu została częściowo zaczerpnięta z moich doświadczeń w pracy na dwóch etatach: na uniwersytecie i w samorządowym wydziale zdrowia publicznego, gdzie miałam okazję wykorzystać w praktyce swoje umiejętności w zakresie badań, opracowywania interwencji i ich ewaluacji.

Niezależnie od tego, czy zamawiasz, zarządzasz, projektujesz czy dostarczasz usługi zdrowotne, istnieje duże prawdopodobieństwo, że istnieje przynajmniej jedno zachowanie, które użytkownicy usług muszą zmienić, aby usługi te osiągnęły zamierzone cele. Dzieje się tak dlatego, że niezależnie od tego, na jaką chorobę  jest ukierunkowana ta usługa, tzn. czy jest to choroby zakaźna (np. grypa, Covid-19, gruźlica, zakażenia przenoszone drogą płciową), czy niezakaźna (np. choroby serca, POChP, cukrzyca typu 2, otyłość), sposób zachowania ludzi przyczynia się do ogólnego obciążenia tymi chorobami. Nie oznacza to, że należy obwiniać ludzi za ich zły stan zdrowia i uważać, że tylko oni są odpowiedzialni za własne zdrowie i samopoczucie. Wręcz przeciwnie! Stan zdrowia danej osoby jest także konsekwencją uwarunkowań genetycznych, biologicznych, społecznych i środowiskowych. Uwzględnienie tych czynników ma kluczowe znaczenie dla poprawy i ochrony zdrowia.

(more…)

Communication, Implementation

Utracone (i odnalezione) w tłumaczeniu: efektywna komunikacja z pacjentem 

Zuzana Dankulincova, Pavol Jozef Safarik University, Słowacja

Chociaż większość badaczy jest świadoma, że upowszechnianie wyników badań jest częścią ich odpowiedzialności etycznej wobec uczestników badań (i pragnienia, aby wyniki ich badań miały jasne praktyczne implikacje), droga od dowodów naukowych do ich wdrożenia może być długa. Wiedza naukowa nie zawsze jest stosowana w codziennej praktyce, a jeśli już, to zazwyczaj niespójnie lub niesystematycznie.

Dlaczego tak się dzieje? Sama liczba badań, interwencji i zaleceń może być przytłaczająca dla pracowników opieki zdrowotnej. Przeglądając badania naukowe i wynikające z nich rekomendacje, należy się zatem zastanowić się, na ile są one adekwatne do warunków lokalnych. Czy kontekst opisany w zaleceniach jest porównywalny z Twoim? Czy masz to, czego potrzebujesz, aby wdrożyć zalecenia, czy też brakuje Ci potrzebnych zasobów i umiejętności? Czy Twoi pacjenci mają to, czego potrzebują do wdrożenia zaleceń? Nawet najlepiej zaprojektowana i najbardziej obiecująca interwencja nie będzie bowiem skuteczna bez  “dopasowania” do pacjentów i otoczenia. Na przykład, problematyczne jest proponowanie interwencji typu e-zdrowia osobom nie posiadającym ani smartfonów, ani komputerów lub też osobom o niskich kompetencjach cyfrowych.

(more…)

Self-regulation, Stress

Robić czy nie robić: znaczenie przerw w pracy w ochronie zdrowia

By Julia Allan, Aberdeen University, Scotland

 

Współczesne życie jest szybkie. Żyjemy w świecie cyfrowym, który jest coraz częściej “włączony” i, w którym rzadko zdarzają się okresy prawdziwego wytchnienia od pracy. Wiele osób regularnie pracuje przez długie godziny, co jest szczególnie widoczne w przypadku pracowników ochrony zdrowia, świadczących usługi medyczne na pierwszej linii frontu. W kontekście opieki zdrowotnej godziny pracy i wymagania są zazwyczaj wysokie, zmiany rutynowo przekraczają 8 godzin “normalnego” dnia pracy, a wymagania mogą mieć charakter ciągły. Jeśli wielu pacjentów wymaga pilnej opieki, pracownicy ochrony zdrowia są zobowiązani ją zapewnić, niezależnie od tego, jak bardzo byli zajęci i jak długo pracowali. W związku z tymi wysokimi wymaganiami w placówkach ochrony zdrowia bardzo często nie ma przerw w czasie pracy – na przykład według doniesień 1 na 10 pielęgniarek nigdy nie robi sobie porządnej przerwy, a 1 na 3 rzadko lub wcale nie robi przerw na posiłek podczas zmiany.

(more…)

Automaticity, Behavioural theory, E-health, Habit, Motivation

Powiązanie słonia z jeźdźcem: Rola motywacji

António Labisa Palmeira, CIDEFES – Universidade Lusófona, Portugal; ISBNPA Executive Director  

Długotrwała motywacja do zachowań związanych ze zdrowiem może mieć różne źródła. Naukowcy behawioralni wciąż próbują je połączyć. Na przykład, biegam prawie codziennie i robię to od ponad 30 lat. Jak i dlaczego udało mi się utrzymać tą aktywność. 

Daniel Kahnemann zasugerowałby, że w grę wchodzą dwa systemy motywacyjne: system 1, który obejmuje instynkty i emocje, oraz system 2, który jest celowy i świadomy. Mógłby on twierdzić, że system 2 skłania mnie do biegania, ponieważ jestem świadoma/y korzyści zdrowotnych płynących z ćwiczeń. Z drugiej strony Ed Deci może zasugerować, że mam wewnętrzną motywację do biegania i robię to, ponieważ jest to zgodne z moimi wartościami i z własnym Ja, a także dlatego, że sprawia mi to przyjemność.

(more…)

E-health, Interventions

Twoja interwencja, Twój sposób! Krótkie interwencje poznawcze

Katarzyna Cantarero, Uniwersytet SWPS, Polska

Subiektywny dobrostan jest funkcją tego, z czym się urodziliśmy, sytuacji, które pojawiają się w naszym życiu, oraz (na szczęście!) tego, co świadomie robimy. Wielu badaczy sprawdzało, co może skutecznie poprawić nasze funkcjonowanie psychiczne. Krótkie interwencje nakierowane na zmianę oceny sytuacji mogą być jednym z takich narzędzi pomocnych we wzmacnianiu dobrostanu.

Badania wykazują, że krótkie zadania pisemne (np. pisanie list lub listów wdzięczności) mogą poprawić dobrostan psychiczny. W zakrojonym na szeroką skalę badaniu naukowcy z 87 krajów wykazali, że proste interwencje polegające na przewartościowaniu  sytuacji (tj.  zmiana sposobu jej odczuwania lub skupienie się na jej pozytywnych stronach) zwiększyły pozytywne emocje podczas pandemii COVID-19. Ocenianie wydarzenia, które jest potencjalnie stresujące, może być pomocne w wyciąganiu z niego korzyści. Podczas takich zadań związanych z oceną sytuacji, osoby samodzielnie wyszukują bowiem argumentów na rzecz jej aspektów pozytywnych.

(more…)

E-health, Mental Health

Prowadzenie poradnictwa psychologicznego poza gabinetem: Obiecujący potencjał technologii mobilnej

Egon Dejonckheere & Peter Kuppens, KU Leuven, Belgium.

Pomoc psychologiczna i psychoterapia w przeważającej mierze nadal odbywa się w gabinecie terapeutycznym. Jednak po jego opuszczeniu pacjenci mają czasem trudność z podjęciem nowych wyzwań, wykorzystaniem szansy na poprawę i wdrożeniem tego, czego nauczyli się podczas sesji. Dowody naukowe wskazują, że praktyka terapeutyczna może wiele zyskać na bezpośrednim dostępie do informacji o tym, co dzieje się w codziennym życiu klientów. Te informacje sprzyjają identyfikacji efektywnych sposobów interwencji i pozwalają skutecznie wypełnić lukę pomiędzy tym, co ma miejsce podczas sesji w gabinecie a prawdziwym życiem.

(more…)

Assessment, Communication, Coping, Illness representation

Pomaganie pacjentom w radzeniu sobie z chorobą: poznawcze reprezentacje choroby mają znaczenie

 Yael Benyamini, Tel Aviv University, Israel i Evangelos C. Karademas, University of Crete, Greece

Anna i Maria są zdrowymi 45-letnimi kobietami, mieszkającymi w dużym europejskim mieście. Każda z nich zna kilka osób, które zachorowały na COVID-19, każda z nich ciągle słyszy i czyta o tej chorobie. Anna uważa ją za bardzo poważną i jest bardzo zaniepokojona tym, że jeśli na nią zachoruje, to ze względu na swój wiek wyzdrowieje, ale prawdopodobnie będzie cierpiała z powodu długotrwałych, uciążliwych objawów. W miarę możliwości pracuje w domu, nigdy nie wychodzi na zewnątrz bez maseczki i czeka na kolejną dawkę szczepionki.

(more…)