Automaticity, Habit, Routines

Tabiat Lama Sukar Dibuang: Mengganggu Tingkah Laku Tabiat Yang Tidak Diingini

Oleh Annabel Stone dan Phillippa Lally, Universiti Surrey, UK

Tahun Baru selalunya menjadi masa di mana kita berazam untuk berubah, bertekad membentuk tabiat baru dan meninggalkan tabiat buruk sebaik sahaja jam berdetik tengah malam. Kita mula mengeluarkan kasut sukan yang telah lama disimpan, mengisi troli beli-belah dengan buah-buahan dan sayur-sayuran segar… siapa yang tak pernah terfikir, “Tahun Baru, Diri Baru”? (more…)

Brief behavioural intervention, Communication, Interventions, Physical activity

Menjadikan Setiap Rundingan Penjagaan Kesihatan Bermanfaat: Menggalakkan aktiviti fizikal di tempat penjagaan kesihatan

Oleh Amanda Daley, Loughborough University, UK

Di United Kingdom dan Ireland, inisiatif Making Every Contact Count bertujuan untuk menggunakan ribuan konsultasi yang berlaku setiap hari antara profesional kesihatan dan pesakit bagi menggalakkan perubahan tingkah laku yang lebih sihat. Secara khusus, Making Making Every Contact Count bertujuan untuk membolehkan dan menggalakkan profesional kesihatan memanfaatkan peluang semula jadi dalam amalan rutin mereka untuk memberikan intervensi perubahan tingkah laku kesihatan secara ringkas kepada pesakit.

Kejayaan pendekatan seperti Making Every Contact Count bergantung kepada kesediaan profesional kesihatan untuk berbincang mengenai perkara ini dalam konsultasi harian mereka. Making Every Contact Count adalah untuk semua orang dan tidak terhad kepada profesional kesihatan tertentu, perkhidmatan kesihatan, atau pesakit tertentu. (more…)

Cancer, Fear

What if it comes back? The question that is on the minds of those who experienced cancer treatment and their loved ones

By Gozde Ozakinci, University of Stirling 

Cancer is very much associated with scary statistics. For instance, like the one ‘1 in 2 people will develop some form of cancer in their lifetime’.  But there are encouraging developments too that suggests that cancer survival rates are improving.  The last count in 2018 suggests that there are nearly 44 million people who survived the cancer diagnosis and treatment in the world. This is welcome news to those who have experienced cancer diagnosis and treatment. 

The improvement in survival rates also means that more and more people live with the consequences of cancer treatment. One of these consequences is experiencing fears about cancer coming back. In the literature, it is defined as “fear, worry, or concern relating to the possibility that cancer will come back or progress” and recognised widely as one of the most significant issues that impact on the quality of life of those living after a cancer diagnosis.  (more…)

Communication

Understanding what influences organ donation

By Dr Lee Shepherd, Northumbria University, UK and Professor Ronan E. O’Carroll, University of Stirling, UK and Professor Eamonn Ferguson, University of Nottingham, UK

There are numerous stories of how deceased organ transplantation has offered a lifeline for people. Indeed, each deceased organ donor can change the lives of up to nine people. However, there are too few organs available for transplantation. This shortage results in large waiting lists and people dying before they receive an organ. Therefore, we need to understand what factors influence the likelihood that someone will donate their organs when they die.

(more…)

Dyadic interventions, Goal setting, Physical activity, Social Support

“Kebaikan kita berjalan kaki?” – Perubahan tingkah laku secara berpasangan yang sesuai selepas penyakit strok adalah berjalan kaki

Oleh Stephan Dombrowski, University of New Brunswick, Canada

Berjalan sebagai satu bentuk tingkah laku aktiviti fizikal amat membantu bagi individu yang menghidap strok, punca utama ketidakupayaan orang dewasa. Aktiviti fizikal yang kerap selepas strok boleh mengurangkan risiko strok berulang, membantu pemulihan dan meningkatkan fungsi keseluruhan, kesihatan dan kesejahteraan. Walau bagaimanapun, penghidap strok menghabiskan kira-kira 75% waktu terjaga untuk duduk, lebih banyak daripada rakan sebaya mereka yang sama umur. Namun, berjalan adalah salah satu bentuk aktiviti fizikal pasca strok yang paling boleh dicapai – 95% individu boleh berjalan 11 minggu selepas strok. Di samping itu, berjalan adalah satu bentuk aktiviti fizikal yang diutamakan untuk penghidap strok yang menganggapnya mudah diakses, menyeronokkan dan dapat bergaul dengan orang. Soalan utama ialah bagaimana untuk menyokong orang yang mengalami strok untuk berjalan dengan lebih banyak?

Anda tidak akan berjalan sendirian

Penyakit kesihatan seperti strok boleh memberi kesan buruk kepada kesihatan seseorang penghidap strok termasuk kepada pasangan, ahli keluarga dan rakan-rakan. Semasa seseorang itu dalam kesusahan dalam kehidupan mereka yang berkaitan dengan kesihatan, individu biasanya menyokong satu sama lain untuk membantu menangani penyakit ini  dan juga dalam proses pemulihan. Bukti telah menunjukkan bahawa orang yang menghidap strok yang telah berjaya (semula) melakukan aktiviti fizikal seperti berjalan selepas strok cenderung mendapat sokongan dari pasangan mereka. Rakan yang menyokong selalunya kelihatan secara intuitif menggunakan pendekatan yang logik termasuk teknik yang berkesan bagi mencapai matlamat serta pemantauan dan membantu penghidap strok untuk terlibat dalam tingkah laku berjalan melalui aktiviti yang dikongsi. Penyelidikan kualitatif telah menunjukkan bahawa dengan menggunakan pendekatan ini, kerjasama ini berusaha untuk memulihkan aktiviti berjalan kaki untuk memudahkan penyertaan dalam aktiviti yang dinikmati bersama sebelum strok. Kita boleh menerangkan pendekatan ini sebagai ‘kerjasama berpasangan’ di mana dua orang (orang yang menghidap strok dan ahli keluarga)  bekerjasama untuk mencapai satu matlamat (meningkatkan berjalan). Soalan utama ialah sama ada kita boleh atau dapat  membuat intervensi berpasangan berlaku dengan lebih kerap dan sistematik melalui intervensi atau perkhidmatan? (more…)

Acceptance and Commitment Therapy, Covid, Health Psychology, Mental Health, Public Health

Acceptance and Commitment Therapy (ACT): Pendekatan yang menggalakkan untuk mereka yang hidup dengan ‘Long COVID’ atau sindrom post covid

Oleh Amy Barradell, University Hospitals of Leicester NHS Trust

Jika saya katakan kepada anda, Long Covid, apakah ertinya bagi anda?

Sekumpulan kecil orang yang dijangkiti Penyakit Koronavirus 2019 (COVID-19), mengalami gejala yang melemahkan selama lebih daripada 4 minggu berikutan jangkitan akut mereka. Mereka biasanya melaporkan simptom fizikal (cth., sesak nafas, keletihan) dan psikologi (cth., kebimbangan, gangguan kognitif). Mereka yang mengalami gejala ini memanggilnya ‘Long COVID’ atau sindrom post Covid.

(more…)

Behavioural theory

Membawa teknik perubahan tingkah laku ke dalam amalan: Menggunakan alatan yang ada

Oleh Marta Moreira Marques, NOVA Universiti Lisbon, Portugal

Teknik perubahan tingkah laku adalah perkara asas intervensi perubahan tingkah laku. Sama ada anda cuba membantu seseorang meningkatkan aktiviti fizikal mereka, berhenti merokok atau lebih baik mematuhi rejimen ubat, teknik perubahan tingkah laku ialah alat yang anda ada. Teknik perubahan tingkah laku yang lazim termasuk perkara seperti penetapan matlamat, pemantauan diri, memberikan maklumat tentang tingkah laku dan mengurus emosi.

(more…)

Communication

Komunikasi risiko yang berkesan adalah lebih daripada perubahan tingkah laku: perbincangan tentang penilaian risiko peribadi

Oleh Victoria Woof dan David French, Manchester Centre for Health Psychology, University of Manchester, UK

Secara tradisinya dalam perubatan dan psikologi kesihatan, profesional penjagaan kesihatan telah menyediakan pesakit dengan risiko penyakit peribadi mereka dengan tujuan untuk mencegah penyakit. Apabila komunikasi risiko memudahkan perubahan kepada tingkah laku kesihatan, ia berpotensi mengurangkan perkembangan penyakit dan mengenalpasti penyakit pada peringkat yang boleh dirawat. Contohnya menyampaikan risiko penyakit kardiovaskular untuk menggalakkan senaman fizikal dan diet yang lebih baik untuk mengurangkan risiko penyakit. Walau bagaimanapun, terdapat matlamat dan hasil lain yang perlu dipertimbangkan semasa menyampaikan maklumat tentang risiko penyakit. Selanjutnya, matlamat profesional penjagaan kesihatan dan pesakit atau orang awam mungkin tidak sentiasa sejajar. Beberapa matlamat berkaitan komunikasi risiko telah dikenal pasti, termasuk memudahkan pilihan termaklum dan menghasilkan tindak balas yang berkesan dan sesuai, serta mendorong perubahan tingkah laku.

(more…)

Motivation, Planning, Stress

Kekal baik di tempat kerja melalui ‘kraf kerja’ (job crafting)

oleh Janne Kaltiainen and Jari Hakanen, Finnish Institute of Occupational Health, Finland

Apakah bahagian kerja saya yang memberi saya motivasi, yang menarik dan yang paling bermanfaat untuk kesejahteraan saya? Apa yang boleh saya lakukan untuk mendapatkan faedah-faedah ini dengan lebih lagi dalam kerjaya saya?

Selepas mula merasa tertekan, sedikit bosan dan “dalam kebiasaan” di tempat kerja, seorang jururawat dengan kerjaya yang panjang dan kepakaran profesional yang kuat mula bertanya kepada dirinya sendiri soalan-soalan ini. Jawapan kepada soalan-soalan ini menyebabkan beliau mula membimbing beberapa rakan sekerjanya yang lebih muda, membantu beliau berasa lebih cekap dalam kerja dan lebih rapat dengan rakan sekerjanya, dan sekali lagi mencari makna dalam rutin harian beliau. Perubahan kecil pada cara beliau melakukan kerjanya meningkatkan kesejahteraannya, dan yang penting, tidak menjejaskan keseluruhan operasi dan keberkesanan hospital. Sebaliknya, rakan sekerjanya berasa lebih disokong melalui bimbingannya dan keseluruhan suasana di tempat kerja bertambah baik.

(more…)

Public Health, Stakeholders

Membina kerjasama antara penyelidikan tingkah laku dan amalan untuk meningkatkan kesihatan

Oleh Katherine Brown, Universiti Hertfordshire, United Kingdom

Kandungan catatan blog ini sebahagiannya diambil daripada pengalaman saya bekerja antara antara universiti dan jabatan kesihatan awam kerajaan tempatan, dengan peluang untuk menggunakan kemahiran penyelidikan saya, iaitu pembangunan intervensi dan penilaian saya dalam amalan.

Sama ada anda memberi tugasan, mengurus, mereka bentuk atau memberikan perkhidmatan kesihatan, kemungkinan besar terdapat sekurang-kurangnya satu tingkah laku yang perlu diubah pada pengguna perkhidmatan bagi perkhidmatan tersebut mencapai sasaran dengan jayanya. Ini kerana, tanpa mengira penyakit yang disasarkan perkhidmatan anda, atau sama ada ia boleh berjangkit (cth., selesema, Covid-19, batuk kering, jangkitan seksual) atau tidak berjangkit (cth., penyakit jantung, COPD, diabetes jenis 2 , obesiti), cara tingkah laku mereka menyumbang kepada keseluruhan beban penyakit. Ini bukan bermaksud mereka harus dipersalahkan atas masalah kesihatan mereka dan dianggap bertanggungjawab sepenuhnya untuk kesihatan dan kesejahteraan mereka sendiri. Malahan ianya agak berlawanan! Status kesihatan seseorang juga adalah akibat daripada penentu genetik, biologi, sosial dan persekitaran. Pertimbangan faktor-faktor ini adalah kunci untuk penambahbaikan dan perlindungan kesihatan.

(more…)