Acceptance and Commitment Therapy, Coping, Habit, Mental Health, Planning, Routines, Self-monitoring, SMART Goals

Μένοντας καλά ενώ μένετε στο σπίτι

Από Δρ Federica Picariello και Professor Rona Moss-Morris, King’s College London, the UK. 

Μέσα σε κάποιες εβδομάδες σε όλο τον κόσμο, η καθημερινή ζωή άλλαξε δραματικά και η αβεβαιότητα κατέλαβε το μέλλον μας μετά την πανδημία COVID-19. Πέρα από την άμεση και επείγουσα ανάγκη για επιβράδυνση της εξάπλωσης του COVID-19 μέσω ταχείας και ευρείας αλλαγής συμπεριφοράς (δηλαδή αυτο-απομόνωση, κοινωνική απομάκρυνση και καραντίνα), ο αντίκτυπος στην ψυχική και σωματική ευεξία πρέπει να εξεταστεί για να επιτρέψει την έγκαιρη επέμβαση και μετριασμό των μακροπρόθεσμων συνεπειών.

(more…)

Habit, Motivation, Self-monitoring, Self-regulation

How to maintain health behaviours long term?

By Dominika Kwasnicka, SWPS University, Poland and University of Melbourne, Australia

The ultimate goal of health promotion programmes is to promote long-lasting change and health care professionals can play a role and help patients to improve their health outcomes and maintaining behaviour change. We know that health behaviour change is difficult to initiate and it can be even more challenging to maintain in the long term. One big question in health psychology is why maintenance is so difficult. 

(more…)

Self-monitoring

Stop being an ostrich! The benefits of helping people to monitor their progress

By Thomas L. Webb, Department of Psychology, The University of Sheffield, the UK

How are you getting on with your goal to reduce the amount of sugar that you eat and lose 10kg? Chances are that you don’t really know – or even want to know. In situations like these, people tend to behave like ostriches and bury their heads in the sand, intentionally avoiding or rejecting information that would help them to monitor their goal progress. Research on this “ostrich problem” suggests that people often do not keep track of their progress (e.g., step on weighing scales, read the packets of food that they buy), in part, because doing so can make them feel bad about themselves – e.g., they realise that they weigh more than hoped and that they still consume too much sugar. However, theory and evidence suggest that keeping track of progress helps people to identify discrepancies between their current and desired states that warrant action. The implication is that avoiding monitoring makes it difficult to identify the need to act and the most appropriate way to do so. The ostrich problem therefore represents an opportunity for healthcare professionals (and others) to help people to monitor their progress and capitalise on the benefits of so doing. Perhaps not surprisingly then, we found good evidence that prompting people to monitor their progress helps people to achieve goals across a range of domains.

(more…)

Communication

Πληροφορίες από την επιστήμη της συμπεριφοράς για την πανδημία COVID-19

By Shane Timmons, Economic and Social Research Institute, Ireland

Κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν κινητοποιηθεί για να προσπαθήσουν να ελέγξουν την εξάπλωση του νέου κορονοϊού, αλλά η συμπεριφορά των ατόμων θα είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία τους. Εμείς – η Μονάδα Έρευνας της Συμπεριφοράς στο Ινστιτούτο Οικονομικής και Κοινωνικής Έρευνας στο Δουβλίνο – συνεργαζόμαστε με το Υπουργείο Υγείας της Ιρλανδίας για να ενημερώσουμε το πως απαντούν στην πανδημία COVID-19. Στο πλαίσιο αυτού του έργου, έχουμε ελέγξει πάνω από 100 επιστημονικές εργασίες και ξεκινήσαμε να δοκιμάζουμε τρόπους για καλύτερη επικοινωνία με το κοινό, χρησιμοποιώντας αυτά που μάθαμε σχετικά με τους επαγγελματίες ως ψυχολόγοι της υγείας. Στην κριτική μας, εστιάζουμε στη βιβλιογραφία που σχετίζεται με τρεις τομείς που έχουν αποτελέσει τη βάση για ανταλλαγή μηνυμάτων δημόσιας υγείας σε πολλές χώρες: υγιεινή χεριών, επαφή με το πρόσωπο και απομόνωση. Εστιάζουμε επίσης στην ευρύτερη βιβλιογταφία σχετικά με τον τρόπο παρακίνησης της χρήσιμης συμπεριφοράς και της αποτελεσματικής επικοινωνίας σε μια κρίση.

(more…)

Assessment, Coping

The importance of assessing clients’ coping strategies



By Nadia Garnefski and Vivian Kraaij, Department of Clinical Psychology, Leiden University, The Netherlands

“Rob has just heard that he has HIV (negative event). He thinks that he is the one to blame for this (self-blame) and he avoids seeing his friends (withdrawal). The situation makes him sad. When sitting at home, he cannot stop thinking about his feelings (rumination) and believes that what has happened to him is a complete disaster (catastrophizing). Because he feels sad, he has little energy. As a result, he withdraws even more. This makes him even sadder. In this way, Rob is drawn into a downward spiral.”

(more…)

Communication, Motivation, Self-affirmation, Self-efficacy

Οι πελάτες σας είναι αμυντικοί; Αν ναι, η αυτο-επιβεβαίωση μπορεί να βοηθήσει.

Peter Harris and Ian Hadden, The Self-Affirmation Research Group, School of Psychology, University of Sussex, UK

Έχετε ποτέ διστάσει να αντιμετωπίσετε κάτι που προτιμάτε καλύτερα να αγνοήσετε; Ίσως η προτίμηση σας για κάτι που κάνει κακό σε εσάς και που το τρώτε πολύ συχνά ή την τάση σας να αποφύγετε τους ιατρικούς ελέγχους; Λοιπόν, δεν είστε μόνοι. Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι είμαστε γενικά αρκετά λογικοί και ικανοί άνθρωποι. Έτσι, το να μας πουν ότι κάτι που κάνουμε δεν είναι πραγματικά λογικό ή ικανό μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο. Ως αποτέλεσμα, μπορούμε να είμαστε αρκετά ικανοί να αντισταθούμε σε μηνύματα που προτιμούμε να μην ακούσουμε.

(more…)

Mental Imagery, Possible selves

Becoming your better self as reason for changing behavior

By Winifred Gebhardt, Leiden University, The Netherlands

About nine years ago, I became a vegetarian overnight. In a novel I was reading, the main character explained how he could not eat anything “in which at some time a heart had been beating”. Like a thunderbolt these few words sunk in. I realized that this was exactly how I felt. I stopped eating meat and fish instantly, and I have not had any problem sticking to this new diet ever since. The new behavior perfectly fitted the “person I am”. 

Conversely, in the past I used to jog regularly and could easily run seven kilometers. However, I never regarded myself as a “sporty person”, and whenever a barrier occurred such as being ill, I lapsed into being a couch potato. I now no longer try to “be sporty” but do try to walk whenever I can during the day. I consider myself an “active person”. 

(more…)

Assessment, Interventions

Μελέτες N-of-1: Τι μπορούμε να μάθουμε από έναν συμμετάσχοντα;

Από Marie Johnston και Derek Johnston, University of Aberdeen, Scotland

Οι ιατροί  συχνά θέλουν να απαντήσουν σε ένα πρόβλημα που αφορά ένα άτομο, μια ομάδα φροντιστών, ένα νοσοκομείο ή μια περιοχή κλπ. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πόσο συχνά ένας παχύσαρκος τρώει σνακ, πότε και όπου τρώει και αν το άγχος το προκαλεί. Ή ίσως θελήσετε να μάθετε πόσο συχνά τα μέλη της ομάδας φροντιστών παραλείπουν την υγιεινή των χεριών, αν είναι χειρότερα όταν είναι υποστελεχωμένη και αν ανακοινώσεις στον θάλαμο έχει επίδραση. Ή μπορείτε να διερευνήσετε πηγές κλινικών σφαλμάτων για να ελέγξετε εάν είναι πιο συνηθισμένες σε μερικούς θαλάμους ή σε ορισμένες βαθμίδες προσωπικού. Ή, σε επίπεδο πολιτικής, μπορεί να είναι πολύτιμο να διερευνηθεί εάν ένας νέος κανονισμός, όπως η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, έχει επηρεάσει τα ποσοστά του καπνίσματος.

Μπορεί να προσπαθήσετε να απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις ρωτώντας τους ανθρώπους τι σκέφτονται ή θυμούνται, αλλά θα ήταν καλύτερο να ρωτήσετε ή να παρατηρήσετε για να αποφύγετε προβλήματα προκατάληψης και μνήμης. Οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις, όπως η ψηφιακή παρακολούθηση μέσω κινητών τηλεφώνων, διευκολύνουν την παρακολούθηση του πραγματικού χρόνου και μια μελέτη n-of-1 θα σας επιτρέψει να απαντήσετε στην ερώτησή σας.

Οι μελέτες N-of-1 είναι δυνατές όταν το πρόβλημα μπορεί να εκτιμηθεί επανειλημμένα για να εξετάσει την αλλαγή με την πάροδο του χρόνου. Στη συνέχεια, μπορεί κανείς να περιγράψει το πρόβλημα και να εξετάσει εάν είναι καλύτερο ή χειρότερο κάτω από κάποιες συνθήκες. Ή κάποιος μπορεί να εισαγάγει μια νέα παρέμβαση ή θεραπεία και να αξιολογήσει εάν έχει το προτεινόμενο αποτέλεσμα.

Η απλούστερη αξιολόγηση των δεδομένων που συλλέγονται είναι η παρατήρηση των τάσεων σε ένα γράφημα όπως στις παρακάτω εικόνες. Αυτό είναι ένα ουσιαστικό βήμα σε οποιαδήποτε ανάλυση n-of-1 και μπορεί να είναι αρκετό. Επιπλέον, υπάρχουν μέθοδοι στατιστικής ανάλυσης για n-of-1 μελέτες. Πιο σύνθετες μέθοδοι συνεχίζουν να αναπτύσσονται (π.χ., μέθοδοι αξιολόγησης της δυναμικής αλλαγής).

(more…)

Goal setting, Motivational interviewing, Self-monitoring

Φυσική δραστηριότητα σε μεγαλύτερη ηλικία: πόσο είναι αρκετό;

By Anne Tiedemann, The University of Sydney, Australia

«Η έλλειψη δραστηριότητας καταστρέφει την καλή κατάσταση κάθε ανθρώπου ενώ η κίνηση και η μεθοδική σωματική άσκηση το σώζουν και το διατηρούν» … Πλάτωνας, 400 π.Χ.

Είναι γνωστό από καιρό ότι η φυσική δραστηριότητα είναι μια τακτική συνήθεια και σημαντική για την υγεία και την ευημερία. Ωστόσο, τα μηνύματα προώθησης της υγείας συχνά στοχεύουν τα παιδιά και τους νέους, με λιγότερη έμφαση στη σημασία της σωματικής άσκησης σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Ωστόσο, η μεγαλύτερη ηλικία είναι μια κρίσιμη στιγμή για να γίνει μέρος της δραστηριότητας κάθε μέρα.

(more…)

Communication

Αυξάνοντας το βάρος σε μια διαβούλευση

By Jane Ogden, University of Surrey, UK

Το βάρος είναι ένα δύσκολο πρόβλημα για να μιλήσετε σε μια διαβούλευση με ασθενή. Μερικοί ασθενείς μπορεί να αποστραφούν από την ακοή των λέξεων «Θα μπορούσατε να χάσετε κάποιο βάρος» κάθε φορά που επισκέπτονται την κλινική: ανεξάρτητα από το αν έχουν έρθει λόγω πονόλαιμου, τραχηλικού επιθηλίου ή πιθανού καρδιακού προβλήματος. Μπορεί να έχουν βιώσει μια ζωή να αισθάνονται στιγματισμένοι από το ιατρικό επάγγελμα και να πιστεύουν ότι αυτό που ο καθένας βλέπει είναι το μέγεθος του σώματός τους. Ενώ αυτό συμβαίνει για μερικά άτομα, άλλα μπορεί να μην έχουν ποτέ θεωρήσει το βάρος τους ως θέμα, και θα μπορούσαν να προσβληθούν ή να εκπλαγούν εάν το θέμα συζητηθεί. Μερικοί άνθρωποι μπορεί απλά να μην θέλουν να ακούσουν το μήνυμα και να αποκλείσουν ό, τι λένε, για παράδειγμα “τι ξέρετε εσείς? – είστε λεπτός / παχύς / πάρα πολύ νέος / πολύ γέρος” ή “επιστήμη είναι πάντα λάθος.” Μιλώντας για το βάρος, συνεπώς, απαιτεί προσεκτική διαχείριση του «πότε», «πώς» και «τι» λέγεται σε υπέρβαρο άτομο.

(more…)