Your intervention, your way! Short appraisal interventions

by Katarzyna Cantarero, SWPS University, Poland

Subjective well-being is a function of what we were born with, situations that pop up in our lives and (luckily!) what we intentionally do. Many researchers have examined what can effectively boost our psychological functioning. Short appraisal (or affirmation) interventions can be one helpful tool in enhancing positive outcomes for people.

Research shows that short writing tasks (e.g., gratitude lists or letters) can enhance psychological well-being. In a large multi-lab study, researchers from 87 countries indicated that simple reappraisal interventions (i.e., changing how one feels about a situation or focusing on positive aspects of a situation) boosted positive emotions during the COVID-19 pandemic. Appraising an event that is potentially stressful can be helpful in drawing benefits from it. During these appraisal tasks, individuals come up with arguments about the positive side of situations they find themselves in. 

(more…)

Carrying counseling outside the clinic: The promising potential of mobile technology

Egon Dejonckheere & Peter Kuppens, KU Leuven, Belgium.

Many forms of counseling and psychotherapy still predominantly take place within the therapy room. Yet, once patients leave the therapy room, they sometimes struggle to face their challenges, seize opportunities to get better, and implement what they learned in session. Evidence shows that therapeutic practice can greatly benefit from having direct access to information about what takes place in people’s daily lives. Such information can identify ways to intervene, and effectively close the gap between counseling sessions and real life. 

(more…)

Helping patients manage their condition: Illness representations matter

By Yael Benyamini, Tel Aviv University, Israel and Evangelos C. Karademas, University of Crete, Greece

Anna and Mary are both healthy 45-year-old women, living in a large European city. Each of them knows several people who have contracted COVID-19 and constantly hears and reads about it. Anna believes it is a very serious disease, and is very concerned that if she contracts it, even though she believes that given her age she will recover, she will probably suffer from long-term bothersome symptoms. She works from home as much as possible, never walks outside without a mask, and is waiting for the next dose of vaccination.

(more…)

How new insights into stress can help calm the worried mind

Bart Verkuil, Department of Clinical Psychology, Leiden University, The Netherlands and PEP Group, Noordwijk, The Netherlands.

“What if I get infected and end up in the hospital?” “What if I can’t pay my bills in a few months?” “What effect will this lockdown have on my children’s the health?”

The threat of the coronavirus is having a huge impact on most of our lives. To determine what measures need to be taken and to estimate what risks we are facing, scientists use statistical models to gain insight into the spread of the virus. This surely helps to gain some control over this pandemic. Interestingly, we as individual human beings are continuously acting like these scientists, but in a more automatic manner; our human minds can be thought of as ‘prediction machines’, constantly estimating whether we are currently at risk of getting infected, losing our jobs or being criticized. Yet, there are large differences in how people estimate these risks and for some people these estimations spiral down to intense worries.

(more…)

If medicine is a team game, patients should play too: a psychological perspective on patient engagement

 

By G. Graffigna, Università Cattolica del Sacro Cuore, Italy

Healthcare professionals along the whole care journey must collaborate and coordinate their efforts for healthcare systems to function effectively. In other words, medicine requires teamwork to be successful. If we agree on this principle, then –adopting a sports metaphor –the patient too should be considered a player in the team!

The concept of patient engagement recognizes this, and it is an important ingredient for enhancing the effectiveness and sustainability of healthcare.

What is patient engagement?

(more…)

Πώς να υποστηρίξετε τους ασθενείς για να χάσουν βάρος και να διαχειριστείτε καλύτερα τον διαβήτη τύπου 2

Leah Avery – Teesside University, UK.

Ο Διαβήτης Τύπου 2 θεωρήθηκε αρχικά μια προοδευτική κατάσταση, με αναπόφευκτη ανάγκη για θεραπεία με ινσουλίνη, ωστόσο η έρευνα σχετικά με την αλλαγή συμπεριφοράς στον τρόπο ζωής προκαλεί αυτήν την απαισιόδοξη πρόγνωση. Καθώς ο επιπολασμός του Διαβήτη Τύπου 2 συνεχίζει να αυξάνεται, το ίδιο ισχύει και για τα στοιχεία που υποστηρίζουν τον σημαντικό ρόλο της τροφής και της αλλαγής σε αυτό που τρώμε για να διαχειριστούμε με επιτυχία την πάθηση.

Οι διατροφικές προσεγγίσεις μπορούν σε μεγάλο βαθμό να χωριστούν σε δύο. Εκείνοι που εστιάζουν σε αυτά που τρώμε (π.χ. υδατάνθρακες) για τη βελτιστοποίηση του μεταβολισμού και του γλυκαιμικού ελέγχου, μέσω αργής και σταθερής απώλειας βάρους. Άλλοι που εστιάζουν στην ποσότητα που καταναλώνεται, όπως η δίαιτα χαμηλών θερμίδων που περιλαμβάνει σημαντικό περιορισμό της ενέργειας για ταχεία απώλεια βάρους.

(more…)

Διδάσκοντας δεξιότητες συνομιλίας σε επαγγελματίες υγείας

Wendy Lawrence, University of Southampton

Οι κύριες αιτίες θανάτου και ασθενειών στην κοινωνία σήμερα επηρεάζονται από τις επιλογές του τρόπου ζωής μας και υπάρχει μια αυξανόμενη εστίαση στους τρόπους βελτίωσης των συμπεριφορών υγείας. Οι επαγγελματίες πρώτης γραμμής, ιδίως εκείνοι που εργάζονται σε δομές υγείας, κοινωνικής και κοινοτικής φροντίδας, αποτελούν βασικό μέσο για την υποστήριξη αλλαγής συμπεριφοράς. Τα ραντεβού ρουτίνας προσφέρουν ευκαιρίες να ξεκινήσουν συνομιλίες σχετικά με την αλλαγή συμπεριφοράς κάθε εβδομάδα, αλλά πολλοί επαγγελματίες πιστεύουν ότι δεν διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για να παρέχουν υποστήριξη για αλλαγή συμπεριφοράς. Αυτό μπορεί να μειώσει την εμπιστοσύνη μας για συνομιλίες με πελάτες ή ασθενείς για δυνητικά ευαίσθητα θέματα, όπως το κάπνισμα, η απώλεια βάρους ή η πρόσληψη αλκοόλ.

(more…)

Nα φάτε ή να μην φάτε, αυτή είναι η ερώτηση: Πώς μπορούν οι επαγγελματίες της ψυχολογίας της υγείας να βοηθήσουν τους ανθρώπους να διαχειριστούν την ασφάλεια των τροφίμων;

Barbara Mullan, Curtin University, Australia

Έκταση του προβλήματος

Κάθε χρόνο, ένας στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως (περίπου 600 εκατομμύρια άνθρωποι) αρρωσταίνει αφού τρώει μολυσμένα τρόφιμα καθώς και 420.000 άνθρωποι πεθαίνουν. Υπάρχουν τεράστιες γεωγραφικές διαφορές στις περιπτώσεις όπου συμβαίνει αυτό, με τις περιοχές της Αφρικής, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Ανατολικής Μεσογείου να φέρουν το υψηλότερο βάρος των τροφιμογενών ασθενειών (περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την επιβάρυνση της τροφικής ασθένειας ανά περιοχή μπορείτε να βρείτε εδώ). Εκτός από αυτές τις γεωγραφικές διαφορές, υπάρχουν επίσης τεράστιες διαφορές στους τύπους παραγόντων που είναι υπεύθυνοι για τροφικές ασθένειες (π.χ. ιοί, βακτήρια, παράσιτα).

(more…)

Βοηθώντας τις εγκύους να σταματήσουν το κάπνισμα: βέλτιστες πρακτικές από το Ηνωμένο Βασίλειο

Από Felix Naughton, University of East Anglia, UK

Μεταξύ 25-50% των γυναικών καπνιστών σταματούν το κάπνισμα αφού ανακαλύψουν ότι είναι έγκυοι. Αλλά γιατί οι υπόλοιπες συνεχίζουν να καπνίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους;

Δεν γνωρίζουν ότι το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι επιβλαβές; Συνήθως το γνωρίζουν. Μία από τις μελέτες μας στο Ηνωμένο Βασίλειο, που περιλάμβανε έγκυούς γυναίκες που είχαν κίνητρα και που δεν είχαν κίνητρα να σταματήσουν, διαπίστωσαν ότι το 99% συμφώνησε σε κάποιο βαθμό με τη δήλωση ότι «το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο μωρό μου» με περίπου το 75% να συμφωνεί πάρα πολύ ή εξαιρετικά. Ωστόσο, λιγότερο από το 10% αυτών απείχαν 12 εβδομάδες αργότερα. Ενώ η προσπάθεια διακοπής είναι πιο πιθανή μεταξύ εκείνων με ισχυρές «πεποιθήσεις βλάβης» για το κάπνισμα κατά την εγκυμοσύνη, δεν φαίνεται να αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας.

(more…)

Βελτίωση της παροχής σύντομων συμβουλών σχετικά με το αλκοόλ στην πρωτοβάθμια φροντίδα: απόψεις και από τις δύο πλευρές της παροχής φροντίδας

Από Amy O’Donnell, Newcastle University, UK

Τα επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ μειώθηκαν πρόσφατα σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης, ιδίως μεταξύ των νέων. Ωστόσο, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για κακή υγεία και πρόωρο θάνατο. Η παροχή απλών, σύντομων συμβουλών σε όσους αναγνωρίζονται ως βαριά πότες μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της ποσότητας αλκοόλ που καταναλώνουν τα άτομα, ειδικά όταν παραδίδονται από κλινικούς ιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης, όπως γενικοί ιατροί ή νοσοκόμοι/ες. Οι σύντομες συμβουλές για το αλκοόλ περιλαμβάνουν μια σύντομη, τεκμηριωμένη, δομημένη συνομιλία που στοχεύει να παρακινήσει και να υποστηρίξει έναν ασθενή να εξετάσει μια αλλαγή στη συμπεριφορά του σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ για να μειώσει τον κίνδυνο βλάβης. Ακόμα δεν έχουμε εντοπίσει πλήρως τα βασικά συστατικά αυτών των συνομιλιών, αλλά η παροχή εξατομικευμένων σχολίων σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ ενός ασθενούς και η ενθάρρυνσή τους να παρακολουθούν την κατανάλωση ποτού, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά μέρη του πακέτου. (more…)